Gisteren wilde ik een paar foto's maken van pakketjes die ik ging versturen. Bleek dat mijn liefhebbende echtgenoot de camera had mishandeld en dat die nu met zijn rechteroog in zijn linker broekzak kijkt. De camera dan. Dus tijd voor een nieuwe.
(ik vind een nieuwe camera helemaal niet erg, integendeel, ik ben al lang blij dat ik de vorige niet vernield heb)
Dus wij togen met jengelende kids en al naar 's lands grootste media markt. Waar we begonnen te twijfelen aan de keuze die mijn liefhebbende echtgenoot gisteren na diepgaande research op internet had gemaakt. *zucht*
Uiteindelijk toch een keuze kunnen maken.
(na het lezen van bovenstaande verzoekt genoemde echtgenoot mij te vermelden dat de keuze viel op de camera die hij had uitgezocht. Bij deze. Dus.)
Thuis natuurlijk even testen met wat standaardopnamen. Geniet u even van deze pauzebeelden.
Ach kijk, hij doet het. Deze waren ook nog mooi:
Hee, dat komt mooi uit. Ik had toch nog iets beloofd?
Voilà! Hier komt ie dan! Ik hoop dat in elk geval één ander persoon ze ook gaat maken, anders had ik mij de moeite kunnen besparen.
AARDBEIENJAM met VANILLE (voor beginners)
Nodig:
een kilo aardbeien die goed rijp zijn,
een vanillestokje,
een flinke citroen en
600 gram suiker. Dat mag trouwens geleisuiker zijn, dat verkort de kooktijd aanzienlijk, maar is dan wel een stuk duurder.
Het is ook wel handig om wat potjes met dekseltjes te hebben om de jam in te doen.
Neem een grote pan. Pers een citroen uit en gooi alles, inclusief de pitten (die zijn ernstig belangrijk!) in de pan samen met de suiker. Was de aardbeien en haal de kroontjes er af (volgorde is ook ernstig belangrijk!). Breng de citroensap met de suiker aan de kook en laat hel even lekker doorkoken tot het een lekker siroopje is. Gooi de aardbeien er bij en breng het aan de kook. Blijf er wel even bij want het kookt over voor je het weet en dan is het schrobben!
Snij het vanillestokje in de lengte door en haal met een lepeltje de zaadjes er uit. Gooi de zaadjes er bij in de pan. Gooi het vanillestokje er ook bij. Laat dat allemaal maar eens een kwartiertje lekker bubbelen.
Mocht je van jam met klontjes houden dan vis je er straks de vanillestokjes uit en mik je het in de potjes. Kijk wel uit met eten in verband met de citroenpitten. Als je niet van klontjes houdt (zoals ik) dan neem je een zeef of een passevite en dan maal je lekker alle frummels er uit. Hoppa! In dat geval gooi je het gezeefde spul lekker terug in de pan en kook je nog even verder.
Hoe weet je nou of je jam goed is? Ik vind het testen met koude schoteltjes een drama, dus ik doe het anders. Ik laat het doorkoken tot het er zachtjes kokend uitziet als zo'n hete modderpoel die je wel eens ziet op Discoverychannel en dan denk ik "mwoah, dit lijkt me wel wat" en dan doe ik het in de potjes. Dichtdoen en lekker even ondersteboven zetten. Dan krimpt de inhoud bij het afkoelen en trekken ze vanzelf vacuuüm (ongetwijfeld verkeerd gespeld, maar je snapt wel wat ik bedoel, toch?) en kun je ze zo een jaar bewaren.
Lang verhaal, maar het is echt reuze makkelijk. Ik hoor graag of het gelukt was!
Volgende keer gaan we zeefdrukken! Hoera!
